Welkom
op de site waarin ik iets vertel wat voor kleuren U alzo tegen kan komen bij het kooikerhondje.
Ik heb mij hier en daar wat verdiept op internet wat dit onderwerp betreft, maar kreeg de indruk, dat men dit onderwerp niet zo spannend vindt, dat er veel over geschreven wordt.
En toch is het wel leuk om eens te weten wat we zoal tegenkomen bij ons geliefde ras.
Een rashond wordt gevormd door het in beginsel bijeenbrengen van een aantal " bij elkaar geraapte" honden die zoveel mogelijk aan het beeld beantwoorden wat de fokkers voor ogen hebben. Dat is natuurlijk bij het kooikerhondje ook gebeurd.
De grondlegster van ons mooie ras is mevrouw Baronesse van Hardenbroek uit Friesland die in de veertiger jaren van de vorige eeuw op zoek was naar hondjes die leken op wat nu onze hedendaagse kooikerhond is. Met deze hondjes begon ze te fokken en uiteindelijk bereikte ze het resultaat wat haar voor ogen stond, het hondje wat op haar schoot ligt.
Veel invloed heeft de spioen gehad op de kleur, een over een algemeen donker hondje met wit.Maar de kleur wit met oranje vlekken (platen) kreeg toch de voorkeur. Wilde men deze kleur bij het nieuwe ras in wording fokken, dan diende daar de King Charles spaniel op het toneel van de fokkerij te verschijnen. Deze vererfde in het kooikerras de blenheim en de tricolor. Uiteraard zijn er meer hondjes van een niet te groot formaat ingezet in de begin periode, maar daar ga ik het nu even niet over hebben.
We zijn inmiddels een X aantal jaren verder en zien meestal een kooikerhondje die een (rood) bruine kleur heeft met witte pootjes , een witte streep over de snuit en meer of minder wit over het lichaam. De staart heeft bijna altijd een witte staartpunt.. Bovenaan mijn blog ziet U als logo een pupje van 10 weken die de vaak voorkomende vosrode kleur heeft..
Als men een ras wil fokken in de kynologie wordt er uiteindelijk als men een aantal jaren aan de gang is met fokken een standaard opgesteld.
Geven we ons ras één kleurslag of mogen er meer kleurslagen mee doen.
Toen de allereerste standaard opgesteld werd zaten mijn echtgenoot en ondergetekende daar ook bij. Dat hoort een democratische gelegenheid te zijn, waar iedereen die lid is van een rasvereniging zijn stem kan uitbrengen. De maat van de honden wordt bepaald, inclusief het karakter en uiteraard behoorlijk wat details. Daar hoort de kleur ook bij. In de laatste standaard staat nog steeds dat de hond wit met oranje! vlekken dient te hebben.
Zoals het hondje wat bij mw. van Hardenbroek op schoot zit.
De tricolor kreeg wel een stamboom, maar werd geen tentoonstellingshond, fokken was geen probleem.
Keurmeesters dienen honden te keuren via de rasstandaard. Buitenlandse keur,meesters houden zich daar het beste aan, ze kennen de eigenaren van de honden meestal niet. In Nederland wordt door Nederlandse keurmeesters vaak de vosrode kleur nogal eens naar voren gebracht, zo ziet U.......ook in de kynologie is niets menselijks ons vreemd.
U ziet als U op internet naar de nestjes kijkt vaak twee kleuren in de nesten liggen, hele donkere hondjes en....hele lichtgekleurde hondjes. Dat is nog een erfenis van de King Charles spaniel. De lichte hondjes worden oranje en de donker gekleurde hondjes ook oranje of iets donkerder.
Een pupje wat zwart haar heeft en zuiver zwart van kleur blijft (kan men zien als men tegen het haar in blaast en als het haar tot aan de huid zwart is heeft men een tricolor, dwz. een zwarte hond met bruine stipje naast de ogen en bruin bij de staart).
Hierboven ziet U een nestje pups met donkerbruin haar en lichtbruin haar. Als deze honden volwassen zijn zijn ze even rood, dan ziet U het verschil niet meer,
Hier ziet U de kleur binnen het jaar veranderen. Links onder 3 blenheim pups, van 10 maanden.
Hierboven ziet U linksonder rood en rechtsonder tricolor.
Hondjes die rood of blenheim of tamelijk rood met wat zwart erin zijn, worden altijd als wit met rode platen op de stamboom gezet. In de kleurnuances wordt op de stamboom geen onderscheid gemaakt behalve de tricolor. Deze staat wel apart met zijn kleur op de stamboom.
Het is aan te bevelen als men een nestje wil fokken, dat men met al deze kleurslagen fokt, zodat we een zo groot mogelijke genenpool houden en ons geliefde ras gezond door het leven kan.
op de site waarin ik iets vertel wat voor kleuren U alzo tegen kan komen bij het kooikerhondje.
Ik heb mij hier en daar wat verdiept op internet wat dit onderwerp betreft, maar kreeg de indruk, dat men dit onderwerp niet zo spannend vindt, dat er veel over geschreven wordt.
En toch is het wel leuk om eens te weten wat we zoal tegenkomen bij ons geliefde ras.
Een rashond wordt gevormd door het in beginsel bijeenbrengen van een aantal " bij elkaar geraapte" honden die zoveel mogelijk aan het beeld beantwoorden wat de fokkers voor ogen hebben. Dat is natuurlijk bij het kooikerhondje ook gebeurd.
Veel invloed heeft de spioen gehad op de kleur, een over een algemeen donker hondje met wit.Maar de kleur wit met oranje vlekken (platen) kreeg toch de voorkeur. Wilde men deze kleur bij het nieuwe ras in wording fokken, dan diende daar de King Charles spaniel op het toneel van de fokkerij te verschijnen. Deze vererfde in het kooikerras de blenheim en de tricolor. Uiteraard zijn er meer hondjes van een niet te groot formaat ingezet in de begin periode, maar daar ga ik het nu even niet over hebben.
We zijn inmiddels een X aantal jaren verder en zien meestal een kooikerhondje die een (rood) bruine kleur heeft met witte pootjes , een witte streep over de snuit en meer of minder wit over het lichaam. De staart heeft bijna altijd een witte staartpunt.. Bovenaan mijn blog ziet U als logo een pupje van 10 weken die de vaak voorkomende vosrode kleur heeft..
Als men een ras wil fokken in de kynologie wordt er uiteindelijk als men een aantal jaren aan de gang is met fokken een standaard opgesteld.
Geven we ons ras één kleurslag of mogen er meer kleurslagen mee doen.
Toen de allereerste standaard opgesteld werd zaten mijn echtgenoot en ondergetekende daar ook bij. Dat hoort een democratische gelegenheid te zijn, waar iedereen die lid is van een rasvereniging zijn stem kan uitbrengen. De maat van de honden wordt bepaald, inclusief het karakter en uiteraard behoorlijk wat details. Daar hoort de kleur ook bij. In de laatste standaard staat nog steeds dat de hond wit met oranje! vlekken dient te hebben.
Zoals het hondje wat bij mw. van Hardenbroek op schoot zit.
De tricolor kreeg wel een stamboom, maar werd geen tentoonstellingshond, fokken was geen probleem.
Keurmeesters dienen honden te keuren via de rasstandaard. Buitenlandse keur,meesters houden zich daar het beste aan, ze kennen de eigenaren van de honden meestal niet. In Nederland wordt door Nederlandse keurmeesters vaak de vosrode kleur nogal eens naar voren gebracht, zo ziet U.......ook in de kynologie is niets menselijks ons vreemd.
U ziet als U op internet naar de nestjes kijkt vaak twee kleuren in de nesten liggen, hele donkere hondjes en....hele lichtgekleurde hondjes. Dat is nog een erfenis van de King Charles spaniel. De lichte hondjes worden oranje en de donker gekleurde hondjes ook oranje of iets donkerder.
Een pupje wat zwart haar heeft en zuiver zwart van kleur blijft (kan men zien als men tegen het haar in blaast en als het haar tot aan de huid zwart is heeft men een tricolor, dwz. een zwarte hond met bruine stipje naast de ogen en bruin bij de staart).
Hierboven ziet U een nestje pups met donkerbruin haar en lichtbruin haar. Als deze honden volwassen zijn zijn ze even rood, dan ziet U het verschil niet meer,
Hier ziet U de kleur binnen het jaar veranderen. Links onder 3 blenheim pups, van 10 maanden.
Hierboven ziet U linksonder rood en rechtsonder tricolor.
Hondjes die rood of blenheim of tamelijk rood met wat zwart erin zijn, worden altijd als wit met rode platen op de stamboom gezet. In de kleurnuances wordt op de stamboom geen onderscheid gemaakt behalve de tricolor. Deze staat wel apart met zijn kleur op de stamboom.
Het is aan te bevelen als men een nestje wil fokken, dat men met al deze kleurslagen fokt, zodat we een zo groot mogelijke genenpool houden en ons geliefde ras gezond door het leven kan.
